เข้าใจกฎหมายด้านอสังหาริย์ในประเทศกานา

กฎหมายด้านอสังหาริมทรัพย์ในแกนา เป็นด้านที่สำคัญของกรอบกฎหมายของประเทศ โดยสัมผัสถึงด้านต่าง ๆ ที่ควบคุมการเอกสิทธิ์ที่ดิน ธุรกรรมทรัพย์สิน สัญญาเช่า และการบริหารจัดการทรัพย์สิน บทความนี้ให้ภาพรวมของส่วนสำคัญที่กำหนดกฎหมายด้านอสังหาริมทรัพย์ในแกนา โดยได้เผยแสดงความสำคัญของมันในบริบททั่วๆ ไปของเศรษฐกิจและสภาพธุรกิจของประเทศ

บทบาทในบริบทประวัติศาสตร์และกรอบกฎหมาย

แกนา ประเทศตะวันตกแอฟริกาที่มีประวัติความร่วมรังสีและวัฒนธรรมสดใส มีระบบกฎหมายที่เป็นผสมผสานของกฎธรรมสำเกรียงกฎหมายตามกฎหมายกำหนดและกฎหมายสากลที่สืบมาจากการปกครองของอังกฤษ เกณฑ์ข้อสำคัญในกฎหมายด้านอสังหาริมทรัพย์ในแกนา มีความผันพัฒนาได้จากการปฏิบัติ ณ ปี 1992 ซึ่งยังคงเป็นกฎหมายสูงสุดของประเทศนี้

หนึ่งในขั้นตอนสำคัญในกฎหมายด้านอสังหาริมทรัพย์ของแกนา คือ พระราชบัญญัติดิน พ.ศ. 2563 (พ.ร.บ. 1036) ซึ่งรวมกฎหมายที่ผ่านมาเกี่ยวกับดินและการสำรวจรวมกัน พระราชบัญญัตินี้มีกรอบการบริหารจัดการดินและมุมมองที่ครบคร่า มีวัตถุประสงค์เพื่อผลักดันและปรับปรุงการธุรกรรมที่เกี่ยวข้องกับดินให้เรียบง่ายและทันสมัย ตรวจตราถึงปัญหาที่เกี่ยวข้องกับข้อพิพาทดินและความปลอดถาวรของเอกสิทธิ์ที่ดิน

เจ้าของที่ดินในแกนา

การเป็นเจ้าของที่ดินในแกนาสามารถแบ่งได้โดยรวมเป็นที่ดินของรัฐ ที่ดินจดทะลเท่า และที่ดินถูกกฎประมาณ

1. **ที่ดินของรัฐ**: เป็นที่ดินที่ได้รับการเซื้อตกครองโดยรัฐบาลผ่านการเซื้อเสียบหรือวิธีอื่น ๆ รัฐบาล ผ่านหน่วยงานเช่น กรมที่ดิน จัดการที่ดินเหล่านี้เพื่อใช้ประโยชน์ของสาธารณชนและโครงการพัฒนา

2. **ที่ดินถูกกฎประมาณ**: เป็นที่ดินที่ถือในมาตรฐานตั้งแต่รฐบาล แต่ถูกควบคุมเป็นความไว้วางใจของเจ้าของที่ดินตามปกครองประเพลิภภิก รัฐบาลจัดการที่ดินเหล่านี้ แต่รู้จักถึงความสนใจด้วยความไว้วางใจในฐานใจปกครอง

3. **ที่ดินจดทะล**: ส่วนสำคัญของที่ดินในแกนาตกอยู่ในหมวดนี้ ที่ดินเหล่านี้เป็นเจ้าของและจัดการโดยเจ้าหน้าที่ปกครองเช่นเจ้าถึก ครอบครัว หรือม้วสุทํ ที่ดินด้วยวิถักตร์และนิธลได้เริงเพื่อการอูฟพุศี่ควอบควา

ธุรกรรมทรัพย์และการลงทะเบียน

ในแกนา การให้ความสำหรับความเฉลี่ยและความปลอดภัยของธุรกรรมทรัพย์สำคัญยิ่งของโครงกรมที่ดินเข้าแต่ง การควบคุมทรัพย์สินและที่ดินให้มีฐานข้อมูลส่วนกลางในการบันทึกเอกสิทธิ์ที่ดิน พระราชบัญณทะับรทรัพย์จุง พ.ศ. 2529 (ตน.ฆ. 152) และการเพิ่มเติมทั้ง ๆ ที่ระบุคำแนะมั้ื่ณด้านลงทะเบียณการทำให้กรอบของการลงทะเบียน การลงทะเเบียนเป็นสิ่งบังคับไม่อนุมัตการ์และไม่จํจ็จารย ที่ดินส่วนที่จะเป็นที่ดินเป็นสิ่งไม่อนุมัตการ์เป็นจํจารย ที่ดินม้วสุทุมเช่็คค้แชรคความดันเจาีของสู่งควูสารเช็วิวุจพจาราร