Πώς η Βόρεια Κορέα Χρησιμοποιεί τους Φόρους για τον Έλεγχο του Πληθυσμού της

Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, ευρέως γνωστή ως Βόρεια Κορέα, ξεχωρίζει από τις περισσότερες χώρες με την προσέγγισή της στη διακυβέρνηση και τον έλεγχο της κοινωνίας. Ένα από τα ισχυρότερα εργαλεία που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας για τη διατήρηση του κυρίαρχου της χειρισμού πάνω στον πληθυσμό είναι το μοναδικό και διαδεδομένο σύστημα φορολόγησης της. Αυτό το άρθρο εξετάζει τους σύνθετους τρόπους με τους οποίους οι φόροι χρησιμοποιούνται όχι μόνο ως πηγή εσόδων, αλλά ως μηχανισμός αυστηρού κοινωνικού ελέγχου στη Βόρεια Κορέα.

Μια ματιά στον Κοινωνικο-Πολιτικό Χώρο της Βόρειας Κορέας

Η Βόρεια Κορέα βρίσκεται υπό την απολυταρχική κυβέρνηση της Δυναστείας Κιμ, με τον τρέχοντα ηγέτη να είναι ο Κιμ Τζονγκ-ουν. Η χώρα είναι γνωστή για το υψηλά κεντρικειστικό της σύστημα διακυβέρνησης, όπου το κυριαρχών Εργατικό Κόμμα της Κορέας επιβάλλει αυστηρό έλεγχο σε σχεδόν κάθε πτυχή της ζωής. Η πληροφορία είναι αυστηρά λογοκρίνεια και οι πολίτες υπόκεινται σε διαδεδομένη κυβερνητική παρακολούθηση.

Φορολόγηση Πέρα από τα Συνηθισμένα Πρότυπα

Σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες, όπου οι φόροι επιβάλλονται κυρίως για τη χρηματοδότηση δημόσιων υπηρεσιών, στη Βόρεια Κορέα οι φόροι χρησιμοποιούνται ως πολυδιάστατο εργαλείο ελέγχου. Εδώ είναι πώς:

1. Μη-Χρηματική Φορολόγηση

Στη Βόρεια Κορέα, η παραδοσιακή χρηματοοικονομική φορολόγηση συχνά αντικαθίσταται από συνεισφορές εργασίας και αγαθών. Οι πολίτες είναι υποχρεωμένοι να συνεισφέρουν σε διάφορα κρατικά έργα, όπως κατασκευές και γεωργία, αντί ανταλλάγματος για χρηματικούς φόρους. Αυτό το σύστημα εξασφαλίζει ότι η κυβέρνηση εξάγει εργασία ενώ κρατά τον πληθυσμό οικονομικά εξαρτημένο από το κράτος.

2. Μη Αποδεκτός Ελέγχος μέσω της Φορολόγησης

Η φορολόγηση στη Βόρεια Κορέα είναι στενά συνδεδεμένη με το σύστημα κυβερνητικής παρακολούθησης. Άτομα και επιχειρήσεις υπόκεινται σε αυστηρές ελέγχους και ελεγκτικές επιθεωρήσεις φόρων, οι οποίες αποτελούν ευκαιρίες για το κράτος να παρακολουθεί και να ελέγχει τις οικονομικές συναλλαγές. Αυτό εξασφαλίζει ότι όλες οι οικονομικές δραστηριότητες συμμορφώνονται με τις κατευθύνσεις του καθεστώτος, αφήνοντας λίγο χώρο για ιδιωτικές επιχειρήσεις ή διαφωνίες.

3. Ιδεολογικός Έλεγχος Μέσω Φορολογικών Πολιτικών

Το καθεστώς χρησιμοποιεί τις φορολογικές πολιτικές για να ενισχύσει τα ιδεολογικά του αφηγηματικά. Για παράδειγμα, οι πολίτες είναι υποχρεωμένοι να δωρίσουν σε διάφορα ταμεία που εορτάζουν τις μεγάλες στιγμές του καθεστώτος ή συμμορφώνονται με τις ιδεολογικές του εκστρατείες. Αυτές οι υποχρεωτικές συνεισφορές ενισχύουν μια αίσθηση συμμετοχής στην ιδεολογία του κράτους και, με επέκταση, υποταγή στην εξουσία του καθεστώτος.